“ระวัง” มักจะเป็นสิ่งแรกที่คุณอาจพูดเมื่อลูกวัยเตาะแตะเริ่มคลานลงบันไดหรือเอื้อมมือไปจับสุนัขที่ไม่คุ้นเคย ปัญหาคือ คำเหล่านี้มีความหมายเพียงเล็กน้อยสำหรับเด็กวัยหัดเดิน แม้ว่าข้อความจะดูชัดเจนสำหรับผู้ใหญ่ แต่ก็ไม่ได้เจาะจงเพียงพอที่เด็กเล็กจะเข้าใจ การบอกพวกเขาโดยตรงว่า “คุณต้องการให้พวกเขาทำอะไรจะได้ผลมากกว่า”
• บางครั้งคำว่า “ระวัง!” ที่ไม่เป็นอันตราย ควรมีแนวทางที่ชัดเจนทั้งของคุณเองและชัดเจนแก่บุตรหลานของคุณ ตัวอย่าง เช่น คุณอาจพูดว่า :
“แหงนมอง” หรือ “อยู่นิ่ง ๆ” เมื่อหัวเค้าเข้าใกล้กลับอะไรบางอย่าง
“เท้า” ถ้าเตรียมจะลงบันได
“อยู่นิ่งๆ” หากมีผึ้งอยู่ใกล้ๆ หรือคุณอยากให้หยุดเพื่อระวัง
(ถ้าคุณพูดว่า “หยุด” พวกเขาคงไม่รู้แน่ชัดว่าคุณต้องการให้พวกเขาหยุดทำอะไร)
“อุ๊ย!” ขณะที่คุณชี้ไปที่กาแฟร้อน หรือของร้อน
“ไปช้าๆ” ถ้าคุณกังวลว่าเขาจะเร็วเกินไป
“โบกมือแล้วพูดว่า : สวัสดี” หากพวกเขากำลังเข้าใกล้สุนัขที่ไม่รู้จัก
วิธีรับมือสถานการณ์อันตราย
เมื่อลูกวัยเตาะแตะของคุณกำลังทำหรือกำลังจะทำอะไรบางอย่างที่อาจทำร้ายพวกเขาได้จริงๆ เช่น วิ่งไปที่ถนน ให้ตะโกนว่า
“อยู่นิ่งๆ! ” หรือ “อุ๊ย! ”
คุณยังสามารถพูดว่า ” ไม่! ” ได้ในสถานการณ์นี้
แต่พยายามสงวนคำว่า “ไม่” ไว้สำหรับช่วงเวลาเช่นนี้ แทนที่จะใช้ทำกิจวัตรประจำวันที่ไม่เป็นอันตราย
ขอบคุณข้อมูลดีดีจาก :
https://lovevery.com/community/blog/child-development/6-phrases-to-say-to-your-toddler-instead-of-be-careful/
PUNPUNKUN
Add comment
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น